Jak definiuje kodeks karny przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. polega na znęcaniu się fizycznym lub psychicznym nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny.

W opracowaniu chciałam się skupić tylko na sytuacji, w jakiej znaleźć się może dziecko w trakcie i po rozwodzie, rozstaniu rodziców. Odpowiem na pytanie, jakie są możliwości prawne pomocy małoletnim, podczas gdy rodzice nie mogą lub nie chcą dojść do porozumienia w sprawie kontaktów z dzieckiem? Kiedy sąd powinien ingerować? Czy dziecko ma prawo się wypowiedzieć? W czym mogą pomóc specjaliści?

Sformułowanie „dobro dziecka” do kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostało wpisane aż siedemnastokrotnie. Pojawia się ono zarówno w przepisach dotyczących wyroku rozwodowego, władzy rodzicielskiej jak i w tych poruszających kwestię przysposobienia. Stanowi tym samym rdzeń i esencję kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Pomimo faktu, iż klauzula ta pojawia się przy okazji większości rozstrzygnięć dotyczących małoletnich, na tę chwilę nadal brak legalnej definicji. Zdarza się, że mamy do czynienia z sytuacjami nadużywania sformułowania „dobro dziecka” w celu ukrycia rzeczywistych zamiarów.

Wydanie dziecka: czym jest ta instytucja? - Jaki ma przebieg? Z jakimi trudnościami spotykają się rodzice (bądź inne jednostki uprawnione do odbioru dziecka)? Czy nasz system prawny zapewnia odpowiednie narzędzia, by proces ten przeprowadzić w mądry, zorganizowany i przemyślany sposób?